Een klein bijna tweetalig weblog over taalonderwijs en internet, ter inspiratie en vermaak. Gemaakt door Jon en Florian. Voel je vrij reacties achter te laten. Tips en anecdotes zijn altijd welkom!

Samstag, 23. April 2011

opdracht 9 plagiaat

Die lastige leerlingen; een opdracht over spieken, plagiaat en mensen die hun teksten zonder bronverwijzing hebben overgenomen.

Dit laatste is namelijk niet persé kwaadwillend bedoeld. Veel leerlingen, ook de hardwerkenden, weten domweg niet dat dit niet mag.
En veel volwassenen...laten we maar zeggen dat die net doen alsof ze dit niet weten.
Feit is wel dat hoe meer een leerling zelf doet, hoe beter, en met een paar simpele trucs is daar wel achter te komen.

In de eerste plaats met de voorbeelden uit de opdracht. Een zoekmachine aan het werk zetten met de bewuste tekst tussen " " wil al eens meteen de herkomst van de tekst prijsgeven.

We hebben echter ook gemerkt dat de meeste leerlingen eerlijk zeggen waar ze hun informatie vandaan hebben als je dat gewoon aan ze vraagt.
En dan is er nog een categorie die door de mand valt als je vragen gaat stellen over de inhoud van hun betoog.
Het is veelal zo dat je op school wel heel veel informatie achter elkaar leert te plakken over een bepaald onderwerp, zo doet een wetenschapper dat ook, maar nu moet je het nog interpreteren, ook dat krijg je geleerd. Als een leerling dat vervolgens bij het nakijken niet kan is er wellicht ook meer aan de hand dan dat de leerling er gewoon niet zo veel over heeft nagedacht.

Leerlingen tippen elkaar ook, bij welke docenten welke teksten al een keer zijn ingeleverd.
Zaak is het om de leerlingen echter nog een stap verder voor te blijven, want nu hebben ze vaak niet het idee dat er iemand achter kan komen, dat zou wel zo helder moeten zijn, hoe simpel dat eigenlijk is voor docenten om achter plagiaat te komen.
En dat terwijl de meeste problemen voorkomen kunnen worden door als leerling simpelweg de bronvermelding mee te geven.

Je moet aan leerlingen ook duidelijk maken waar het geheel voor dient. Het maken van een werkstuk of essay is niet alleen een toets, maar ook een vaardigheid. Niet alleen op school maar ook op andere plekken heb je deze vaardigheid nodig. Zoals bij bezwaarschriften schrijven, subsidies aanvragen of om een simpel businessplan te maken...
Als je daar dan toch mee bezig bent, om dat te leren, kan het ook geen kwaad om er nog eens over na te denken waarom je een bepaalde tekst gebruikt om je verhaal te ondersteunen.
Als je bijvoorbeeld iets beweert waarmee je iemand wilt overtuigen van jouw gelijk en daarvoor de mooie woorden van een ander wil gebruiken, realiseer je dat de ander vaak oplet of niemand die mooie woorden (met copyright) leent.
Leerlingen moeten bovendien doorkrijgen dat dit nadenken (als je toch al zoveel moeite hebt genomen om de teksten te zoeken, te knippen, te plakken, te labellen en achterelkaar te rangschikken) dan ook niet zo heel veel meer tijd kost...

Over spieken kun je een heel betoog schrijven. het mag niet, is niet eerlijk en je houdt jezelf voor de gek. Wij kunnen dat laatste een heel erg wijs argument vinden, leerlingen komen tenslotte naar school om iets te leren, nietwaar? Juist. Maar een leerling is niet altijd verstandig en heeft gewoon niet altijd geleerd...
De meeste leerlingen spieken niet omdat ze een hekel hebben aan jou of aan je vak, maar simpelweg omdat ze een voldoende willen halen en zenuwachtig zijn over hun rapportcijfers, zelfs als ze geleerd hebben. Een mooie methode om leerlingen te laten leren en samenvatten is om ze de huiswerkopdracht mee te geven om ook een mooi compact spiekbriefje te maken. Alleen moeten ze het dan van te voren, voor de toets begint, netjes inleveren. Uit onze eigen schooltijd weten we dat dit soort briefjes namelijk alle relevante informatie bevatten, en om het zo compact mogelijk te maken was er altijd méér dan één versie gemaakt, waardoor je de rode draad van het verhaal uiteindelijk ook wel zonder spiekbriefje kon opdreunen.


Spieken kun je niet altijd voorkomen, maar je kunt er wel altijd op reageren als je het merkt.
Achter in de klas zitten werkt, leerlingen hebben in tegenstelling tot de docent geen ogen in hun achterhoofd en weten niet waar je staat. Rustig verzoeken het alstublieft alleen te maken helpt ook wel als je een kleine groep hebt. Ze confronteren met dezelfde antwoorden bij het nakijken lijkt wel heel slim, maar daar kun je leerlingen ook onnodig mee tergen. En als ze blijven ontkennen ben je uiteindelijk nog niet veel verder. Laat leerlingen in hun waarde, het is geen wedstrijd. Het is wel belangrijk dat je zelf weet wat de daadwerkelijke vorderingen zijn van een leerling, daar wordt je tenslotte voor aangenomen. En toetsen hoort daar gewoon bij. Dus gewoon niet te lang bij stil blijven staan, een extra toets achter de hand hebben, in plaats van een nul uit te delen, en de leerling terug laten komen in de eigen tijd zou afdoende moeten zijn om spieken tegen te gaan.


Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen